Liverpool, Bristol and Oxford

En weer een heuuuule lange tijd niet gesschreven, excuses daarvoor. Dit zal hoogstwaarschijnlijk m'n laatste of een na laatste verslag zijn aangezien ik over 8 dagen alweer thuis zit! Goed, waar heb ik allemaal wel niet over verteld. Heb ondertussen ook een reden gevonden waarom ik minder ben gaan schrijven. Samen met een andere exchange student zijn we het erover eens geworden dat het komt dat het leventje hier 'normaal' begint te worden. In het begin was alles nog nieuw en speciaal. Als je hier eenmaal je plekje hebt gevonden en je in de routine van je eigen gecreeerde(sorry voor te trema's, engelse toetsenborden werken namelijk niet hetzelfde als in NL) leventje komt wordt het allemaal iets normaler. Maargoed, laat ik maar beginnen met Liverpool. Dit was in de tweede week van Februari als ik me niet vergis. Samen met Romina en Francesca heb ik beslotenn om zoveel mogelijk uit m'n exchange avontuur te halen voordat het voorbij is. Vandaar dat we een tripjes naar Liverpool en Bristol hebben gemaakt. Om nog een beetje betaalbaar te kunnen reizen gingen we met de 'coach' oftewel een touringbus. Liverpool, historische stad met een modern en abstract centrum. Volgens mij was dit ook de eerste keer sinds tijden dat ik aan het water was, Liverpool ligt aan een grote, brede rivier. Zonnetje erbij en genieten maar. Ik miste alleen nog een boot. Liverpool is natuurlijk de stad van The Beatles. Franky (Francesca) wilde graag naar het museum hiervan. Eenmaal bij de entrance aangekomen krabbelde we toch maar terug aangezien de entreeprijs 15 pond was. Iets te duur voor ons arme exchange students. Daarna maar een beetje sightseeing gedaan door de stad. Op de terugweg moesten we overstappen in Manchester, waar ik al een keer geweest was. Onze coach vanuit daar naar Birmingham zou rond een uurtje of 7 bij stand D vertrekken. Toen Franky en ik een rondje aan het lopen waren bleef Romina zitten bij stand C waarvan we de bussen bij stand D konden zien. Ondertussen werd ze aangesproken door een of andere rare gast die daar werkte. Hij was met dr aan het flirten maar aangezien ze niet reageerde liep ie weg. Blijkbaar had ie net de mensen van stand D verteld dat ze naar A moesten gaan aangezien de coach door een wijziging nu vanaf daar zou gaan vertrekken. Maar aan gezien Romina geen zin had in zijn geflirt kon hij haar ook niet vertellen over de wijziging. Je voelt m al aankomen.. Toen ik zo rond 7uur eens naar de parkeerplaats keek zag ik een bus met het nunmmer 325(ons nummer!) en BIRMINGHAM erop wegrijden. 'Uhm, volgens mij was dat onze bus..' Nee hoor hield Romina vol, dat kon niet zo zijn aangezien er geen bus bij stand D stond. We hadden 'm dus gemist.. Betekende dat we met die rare gast moesten gaan praten over hoe nu verder. We konden een andere bus anderhalf uur later nemen, als we een nieuw ticket kochten. Daar waren we het dus niet mee eens, en dat hebben we laten merken ook. Een halfuur discussieren verder konden we met onze oorspronkelijke tickets toch de bus in. Dat was ons Liverpool avontuur. Een paar dagen later stond Bristol op het programma. Schattig maar industrieel stadje. Toch gaat mijn voorkeur uit naar Liverpool. In Bristol hebben we maarliefst 2 kathedralen, een museum en een ziekenhuis bezocht. Ziekenhuis, niks ernstigs hoor. Ik wilde wel eens kijken hoe het er van binnen uitzag, van buiten namelijk erg vervallen. Stiekem was ik ook opzoek naar een rolstoel aangezien ik na al dat lopen geen stap meer kon zetten. Helaas, die kregen we niet mee. Tussen Liverpool en Bristol in was het valentijnsdag. Die avond zijn we met de 'exchange chicks' uiteten geweest. Who needs men when you've got such lovely friends? Het was een zeer geslaagde avond! Tot slot, samen met Jess heb ik ook nog een bezoekje gebracht aan Oxford. Mevrouw de duitser is niet zo'n tourist en zag het daarom ook niet zo zitten om misschien wel de beroemste kerk van Engeland binnen te gaan. Toch heb ik dr zo ver gekregen. Christ Church wordt het genoemd. Hier zijn ook delen van Harry Potter opgenomen. De grote eetzaal bijvoorbeeld. In het echt is ie een stuk kleiner als ik eerlijk ben. Wel grappig om er een keer geweest te zijn. Overal in Oxford zijn kerken, kathedralen en andere historische gebouwen te zien. Die 6 uur daar gingen eigenlijk veel te snel voorbij. De heenweg duurde anderhalf uur terwijl de terugweg daarentegen maarliefst 4 uur duurde! Dit kwam omdat we nog een keer ergens moesten overstappen. Uiteindelijk was is net op tijd in Birmingham om de laatste bus te halen. Mijn laatste weekje, wat gaat de tijd snel zeg. Of ik zin heb om naar huis te gaan? Dubbele gevoelens.. Aan de ene kant kijk ik er heel erg naar uit om mijn vrienden en familie weer te zien maar aan de andere kant, ik laat hier wel een leven van 7 maanden achter. Het beste van mijn laatste 8 dagen hier halen dan maar. Dit weekend staan er ook wel weer een aantal leuke dingen op het programma. Vanavond feestje, morgen met Randi iets drinken en zondag misschien maar eens beginnen met m'n tas inpakken? Oja, gisteren ben ik met Mette, Chris en Elise naar DE show van het jaar op hun school geweest. Emilie danste er namelijk in mee. Zat vbl trots naar dr te kijken. Toch grappig wat voor een band je kan opbouwen met mensen waar je 7 maanden geleden nog nooit van gehoord had. Toen Elise me haar mentor aanwees zei ze 'Miss, this is my exchange student!' Blijkbaar heeft ze van alles over me verteld aangezien de vrouw precies wist waar ik vandaan kom etc etc. Schatje is het ook. Goed, ik ga maar eens stoppen na dit lange verhaal. Gedurende het schrijven zal ik nog 1 keer schrijven voordat ik naar huis ga en ook nog een keer hoe het thuis is. Het exchange avontuur is eigenlijk over 8 dagen afgelopen maar van binnen zal het nog wel even duren denk ik. Benieuwd hoe de eerste weken thuis gaan zijn.. Tot snel allemaal!

XXX